SAMODZIELNA GRUPA OPERACYJNA NAREW: Łomża - 9 schronów.

Łomża była jednym z większych garnizonów w regionie. W zespole koszarowym przy Al. Legionów stacjonowały: 33. pp, kompania łączności i ośrodek sapersko-pionierski 18. DP, zaś w gmachu przy ul. Polowej 53 mieściło się dowództwo 18. DP. Po zmobilizowaniu 18. bsap (mjr Kazimierz Mizerek) i plutonu pionierów 33. pp (por. Henryk Szczepanowski), oba te oddziały także przyłączyły się do prac.Fortyfikacje wzniesiono na wysokiej, nadnarwiańskiej skarpie. Narew w swym górnym biegu płynęła niemal u samego jej podnóża, zaś za mostem drogowym oddalała się na odległość 2-6 km. Rozległa przestrzeń łąk miała zostać zabagniona przy pomocy wznoszonej pod Nowogrodem tamy. Schrony budowano na odcinku od Starej Łomży nad Rzeką do Skowronków. Pod Łomżą wzniesiono m. in. dwa schrony rzadko stosowanego typu dla 1 ckm do ognia czołowego. Krzyżowały one swój ogień na moście. Pozycję obsadziła 3. kstrz/I/33. pp (por. Aleksander Siejak), która tuż po mobilizacji 23 marca skierowana została w rejon mostu i brodów pod Nowogrodem, a do Łomży wróciła dopiero nocą 30/31 sierpnia. Wsparcie stanowiły działa III/18. pal (kpt. Stanisław Krug) i 18. dac (ppłk Władysław Brzozowski). Wobec przekazania całej ciężkiej broni maszynowej na pododcinek "Piątnica", nie jest jasne, który pododdział obsadził fortyfikacje na lewym brzegu Narwi. Od 3 września trwały systematyczne bombardowania Łomży. Miasto płonęło. 10 września około godz. 21:00 dowódca I/33. pp otrzymał rozkaz odwrotu. W myśl tego rozkazu, kompania por. Siejaka pozostała do godz. 12:00 11 września na swoich stanowiskach, osłaniając odwrót załogi fortów piątnickich. Potem opuściła odcinek umocniony i dołączyła do batalionu w rejonie Bacz Mokrych.

Mapa.

Schron nr 1, usytuowany przy drodze Łomża-Mątwica. Dwustronny trapezoidalny. Nieukończony - betonowanie przerwano na wysokości stropu strzelnic.

Widoczna prawa strzelnica i przelotnia.

Lewa strzelnica widoczna od strony wewnętrznej.

W tylnej ścianie widoczne niewykończone strzelnice do obrony bliskiej i otwór wejściowy.

Łomża - schron nr 2. Dwustronny trapezoidalny.

Łomża - schron nr 3 - na Nowogrodzkiej jest ok. 50 m od ulicy Nowogrodzkiej. Trzeba wejść w szutrową drogę między delikatesami Jumirpol a zakładem stolarskim. Jest zupełnie zarośnięty i nawet od bramy posesji zupełnie nie widoczny. Jednostronny do ognia bocznego.

Łomża - schron nr 4 W stropie zainstalowane "świńskie ogonki" do rozpinania sieci maskującej.

Łomża - schron nr 5 Czołowy, zachowany w bardzo dobrym stanie. Teren wokół niego został splantowany na krótko przed wykonaniem zdjęcia, przez co na ścianie pozostał jeszcze ślad kamiennej okładziny, której elementy widoczne są za schronem i na jego stropie.

Schron nr 6 (brak zdjęcia), na szczycie skarpy. Obserwacyjny, nieustalonego typu. Obecnie całkowicie zasypany ziemią i przerobiony na zbiornik szamba.

Łomża - schron nr 7 Czołowy, przedstawiony przez Niemców w Denkschrift

Łomża - schron nr 7 Strop schronu. Widoczne zabetonowane w nim stalowe kształtowniki to pozostałość po stojącym niegdyś na schronie słupie wysokiego napięcia.

Schron nr 8 (brak zdjęcia), usytuowany na prywatnej posesji w Starej Łomży nad Rzeką, na zboczu skarpy. Prawdopodobnie jednostronny prawy, krzyżujący swój ogień ze schronem nr 9. W chwili obecnej, w miejscu schronu, wysadzonego prawdopodobnie przez Niemców w 1944, urządzony jest klomb kwiatowy.

Łomża - schron nr 9 usytuowany na prywatnej posesji w Starej Łomży nad Rzeką, przy głównej drodze. Prawdopodobnie jednostronny lewy, krzyżujący swój ogień ze schronem nr 7. Ruina - wysadzony prawdopodobnie przez Niemców w 1944.

Pierwsza część mapy.

Druga część mapy.